разбојник
мн. разбојници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 7683
1.
Лице што се занимава со разбојништво.
Англиски:
robber
Албански:
grabitës, bandit
На патот ги нападнале разбојници.
Слично со:
злосторник (м.)
3.
(нагалено) - немирник, палавец
Примери:
Малиот ми е голем разбојник, нема ден да не направи некоја пакост.