решо (ср.)
И ставајќи го лончето на решото ја сети до себеси неа. Нозете му се подкосија.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во каминот имаше решо на гас, а имаше и една полица на која се чуваше храната, додека во ходникот пред вратата имаше еден кафеав водник од печена глина, заеднички за станарите од неколку соби.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се сеќаваше на телото на мајка му, слично на статуа, како се наведнува над решото на гас, за да промеша нешто во тенџерето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тамам јас го ставам тенџерето на решото кога – ете ти едни двајца милицајци, едниот со шмајзер, другиот со десната рака на футролата од пиштолот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кога четворицата се пододморија, бидна и кафето сварено на планинско решо.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
