ап (м.)
Зар неа да ја увредам? Па таа двапати идеше во Стрелеско кај мене дома да ми носи апчиња. Не сум јас без осет.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Пак се гушеше… Ја викнав сестрата која ти даде некое апче.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Таа направи мала пауза, чекорејќи првин лево, а потоа десно, со одмерен ритам во звукот што во допирот со паркетот го оставаа високите штикли, (тоа беше вообичаено на нејзините предавања непосредно пред да го изнесе заклучокот) и, кога оцени дека концентрацијата на слушателите го имаше постигнато потребното ниво, им се обрати тивко, со зборови кои се голтаа во сиот нивен волумен, како пластични апови до пукнување исполнети со кислород: „Мили мои осамени срца, добро запомнете, кругот за кој зборувавме функционира во секој сегмент на општеството, отсекогаш и насекаде.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Од сета терапија на својата комплицирана дијагноза тој највеќе го применуваше десеттиот рецепт од Богевиот совет да не се нервира; па затоа полната дланка апови, таблети и капсули трипати на ден ја заменуваше со три полни напрстока од капачето на шишето коњак.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Токму затоа се осеќам компетентен да говорам за алкохолот како суштинска и историско цивилизациска придобивка која се спомиња и у библијата (Не пиј веќе само вода, туку земај по малку вино, заради твојот желудник и честите боледувања ап. Павле) како напивка која живот значи .
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Но, ако секој разговор помеѓу луѓето води кон меѓусебно разбирање: Ќе се престане ли со голтање на апчиња? Не. Ќе се голтаат, ама од хоби.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Започна да пати и од несоница: шеташе ноќе по терасите, по дворот, земаше апчиња за спиење, но зголемувајќи ја постојано дозата, апчињата почнаа постепено да не дејствуваат, стана имуна.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
— За нејзината болест немам апчиња, вели Подувкина и ми става топломер под мишката.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но Мил им велеше на луѓето: - Не голтајте апчиња, зашто ќе станете имуни, та после ништо не ќе ве заспива.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Пијам и некои апчиња, ама млекото си иде, дотекува, натекува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Така се викале апчињата за смирување што морале да ги земаат поданиците на Месопотамија по распадот на сумерската цивилизација. Им биле пропишани од владата на национален спас.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Сега е време за ново апче. Мојата нова терапија не оди со сини картони.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тоа што водењето љубов не му одеше од рака, го припишуваше на апчињата. Реши повеќе да не ги пие.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Сум го видел, во гравот секогаш става полжави од конзерви и некакви апови, а згора, ако сакате да знаете, веќе мисли да се преженува.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Навистина!“ Докторот му намигна. „Ќе ти дадам едно розово апче за тоа“.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Многу проблеми, апченце. Ама и многу убавина не ти правела само раат на душата.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Подобро прашајте ги оние кои плачат од среќа Трчајќи кон шкафчето со апови за лесен сон. (Убиецот со насмевка и насолзениот убиец Имаат ист ракопис и ист потпис).
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
ПАРАСКЕВА: Немам концентрација. Од апчињата.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
