в (предл.)
Убаво се виде дека човекот се помоча в панталони.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Свири, ѝ вели на жената, оти бомба држам в раце... Рачна граната, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе ги ставиме комарниците преку глава и ќе нѐ пуштат в поле.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ фрлија в карцер, во самица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Една цигара држам в раце, а друга барам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сигурно ќе нѐ истурат в море, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога се смири малку пукањето, кога се уталожи, што ќе видиме: озгора нѐ напокриле лисја и гранчиња што ги кинеле куршумите. Од крај в крај.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Долу веќе ја видов црната ,марица" и војниците со автомати в раце.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И луѓето ги прскаат со вода, им посегаат в уста.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И луѓето почнаа да молат за в нужник.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го држам в раце, а како ништо да не држам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ ни е слатко, со главата в казан ќе влеземе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не можеа да се погледаат очи в очи.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Беа навикнати на постојано движење. Сега закопани в земја.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Зошто, бре, не ме погоди в глава? Барем ќе ме спасеше...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
„Изгледа сѐ е в ред“, додаде.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Мајка ми и сестра ми ќе препукнат од радост. А поручек сигурно ќе ме поведат в кино а може и во слаткарница.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Ги носеше на купче, а потоа ги ставаше в кофа и ги изнесуваше од дворот.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Преобразбата на видливото во невидливо, препознатливото во непрепознатливо, е чин сличен на жестоката преобразба на семантиката в земи: се преповторуваат вековните процеси на трансформацијата од семенката до плодот, обликот на идниот плод го прима обликот на претходниот, но, не се преповторува времето.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Да можам да станам, рече старецот, Да здогледам Со камен кога ни го набиваат в земи Крстот покрај главата...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
